Wat zou het!?

Zo, vlak voor je vertrek, vraag je je toch af 'wat het met je zal gaan doen'. Wat doet Afrika met mijn mogelijkheid tot het inrichten van mijn eigen dag? Of zal het woordje 'eigen' ervan af vallen omdat ik ik het ook maar gekregen heb en het dus helemaal niet 'mijn' dag is, maar gewoon een dag waarin van alles gebeurd, wat ik meemaak, bijna als toeschouwer.

Hoe zal ik reageren op zo'n typische Westerse 'idealist-gone-corporate' die me verkapt vertelt dat de beste manier om de wereld te domineren is, om net te doen alsof je haar redt. Zal ik plots verwikkeld raken in een discussie zonder eind met een nee-knikkende Frida aan mijn rechterhand?

Wat als ik de ongedisciplineerde creativiteit van het Afrikaanse landschap terug zie bij een knaapje in de schoolbanken? Een 10-jarige uit Nairobi die het plezier en de chaos van zijn stadsleven kan neertekenen. Ga ik dan juichen, het vastleggen en importeren in ons Lage Land?

Ik leer van Frida om maar 'te zien' en het niet zo belangrijk te maken. Ik ben benieuwd of dat ook lukt. Maar dat merk jij vanzelf, als hier ineens hele idealistische, hoogdravende, wereldverbeterende longreads voorbij ziet komen. Waarschuw me dan even!