Paradijs, nee echt: pa-ra-dijs.
Door: Jos
Blijf op de hoogte en volg Jos en Frida
31 Mei 2014 | Zuid-Afrika, Oost-Londen
Er valt een stilte. Vuur knettert, de djembe’s zwijgen en de Xhosa-mannen kijken elkaar aan. Wat zou het ook? Ik zet ‘m flink aan:
Igqirha lendlela nguqongqolhwane
Dat kwam er volgens mij helemaal niet verkeerd uit. Ik kijk triomfantelijk de kring rond, maar krijg slechts een enkele shaapachtige blik terug. Wat doet die witman nou gek? Niet opgeven nu. En door:
Ebeqabel elegqithapha uqomqothwane
Molwani (wat zoveel als ‘beest’ betekent, een nickname verworven op het voetbalveld) is de eerste die er soep van kan trekken. Hij lacht en begint te spleen en meet e zingen. Toch leerzaam, zo’n Sikulu-CD.
Molwani blijkt onze gids te zijn. Het blijkt ook dat we die nodig hadden, aangezien er de hele hike geen pad te bekennen was. Blijkt dat we een legendarische, zo niet dan epische tocht zouden maken, langs stranden, door rivieren, over rotsen en heuvelkammen. Blijkt dat Frida een volleerde berggeit is. Blijkt dat de tocht 29 km zou zijn. Blijkt dat dat net teveel is waardoor diezelfde Frida nu met blaren als tennisballen zit.
Aangekomen in Coffee Bay feliciteert Molwani me door me op te tillen en rond te slingeren. Jij ook goed gedaan, gids. Steven, die ons bij het ochtendgloren vaarwel had gewuift en die ons hier per toeval ook een thumbs up geeft, biedt een lift aan. Naar Mdumbi, graag. Daar slapen we bij een Duitse Jood die nog in het Apartheidsleger heeft ‘gediend’ om Mandela en kornuiten van zich af te schieten. Vrolijke vent. Nee, echt. Een vrolijke vent was het.
Heerenminsken, bestaat ere en mooier strand dan bij Mdumbi Mouth? Is een plek met zulke intens chille minsken? Ik daggut niet hoor.
Het mag dan op deze plaats het belang van een kunsthistorische stroming van tussen die ene en die andere oorlg hebben en even nuttig zijn als een kalender uit het vergeten jaar 2009… Toch wil ik even melden dat terwijl ik –zoals onze Rob het zou zeggen- ‘aardig gezandstraalt wordt’ op het strand, kijk naar het allermooiste wat Transkei op dit moment rijk is: mijn reismaatje, op weg naar de altijd brullende Indische Oceaan.
Igqirha lendlela nguqongqolhwane
Dat kwam er volgens mij helemaal niet verkeerd uit. Ik kijk triomfantelijk de kring rond, maar krijg slechts een enkele shaapachtige blik terug. Wat doet die witman nou gek? Niet opgeven nu. En door:
Ebeqabel elegqithapha uqomqothwane
Molwani (wat zoveel als ‘beest’ betekent, een nickname verworven op het voetbalveld) is de eerste die er soep van kan trekken. Hij lacht en begint te spleen en meet e zingen. Toch leerzaam, zo’n Sikulu-CD.
Molwani blijkt onze gids te zijn. Het blijkt ook dat we die nodig hadden, aangezien er de hele hike geen pad te bekennen was. Blijkt dat we een legendarische, zo niet dan epische tocht zouden maken, langs stranden, door rivieren, over rotsen en heuvelkammen. Blijkt dat Frida een volleerde berggeit is. Blijkt dat de tocht 29 km zou zijn. Blijkt dat dat net teveel is waardoor diezelfde Frida nu met blaren als tennisballen zit.
Aangekomen in Coffee Bay feliciteert Molwani me door me op te tillen en rond te slingeren. Jij ook goed gedaan, gids. Steven, die ons bij het ochtendgloren vaarwel had gewuift en die ons hier per toeval ook een thumbs up geeft, biedt een lift aan. Naar Mdumbi, graag. Daar slapen we bij een Duitse Jood die nog in het Apartheidsleger heeft ‘gediend’ om Mandela en kornuiten van zich af te schieten. Vrolijke vent. Nee, echt. Een vrolijke vent was het.
Heerenminsken, bestaat ere en mooier strand dan bij Mdumbi Mouth? Is een plek met zulke intens chille minsken? Ik daggut niet hoor.
Het mag dan op deze plaats het belang van een kunsthistorische stroming van tussen die ene en die andere oorlg hebben en even nuttig zijn als een kalender uit het vergeten jaar 2009… Toch wil ik even melden dat terwijl ik –zoals onze Rob het zou zeggen- ‘aardig gezandstraalt wordt’ op het strand, kijk naar het allermooiste wat Transkei op dit moment rijk is: mijn reismaatje, op weg naar de altijd brullende Indische Oceaan.
-
03 Juni 2014 - 22:24
Mirjam Stooker:
Mooi vertelt Jos! Je "proeft"Zuid Afrika ! Heerlijk , dankjewel! Geniet er van!! xxx
-
04 Juni 2014 - 11:47
Amarins:
Neeeee hoor, ben HE-LE-MAAL niet jaloers ;)
Geniet drvan, laiverds! -
05 Juni 2014 - 09:10
Marijke:
Wat weer een prachtig verhaal! We genieten ervan, samen met jullie.
Geef je kleine tenen maar even rust, Friet.
Lieve groeten, mem -
05 Juni 2014 - 21:39
Jos En Frida Hummelen-Heeringa:
Hebben we gedaan Marijke, ze loopt weer.
Bedankt voor je advies en je belletje.
Wordt enorm gewaardeerd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
